به نقل از «خبرگزاری برنا»

سریال سازی؛ حرکت لاک پشتی تلویزیون و فرار پلتفرم ها

تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۵۷۷۹

اگرچه تلویزیون در سال اخیر یکی دو سریال مختلف به لحاظ کیفی تولید کرد اما رقابت پلتفرم ها با یکدیگر داستانی است که نمی توان از کنار آن به راحتی عبور کرد. خبرگزاری برنا در گزارشی موضوع فوق را بررسی می کند.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در چند سال اخیر شبکه نمایش خانگی از فرصت کم کاری تلویزیون در سریال سازی در ژانرهای مختلف نهایت استفاده را برده است و ضمن ساخت آثار در ژانرهای مختلف این روزها با رقابت جدی به دنبال جای انداختن این مدیوم در رقابت با یکدیگر هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

از آنجا که پلتفرم ها امروز در یک بیزنس اقتصادی به دنبال موفقیت و رقابت با یکدیگر نیز هستند طبیعی است که وضعیت کیفی و کمی تولیدات در این مدیوم در حالی اوج می گیرد که کم کم تلویزیون از این رقابت کم رنگ تر می شود. منتقدان تلویزیون و  کارشناسان  حوزه سریال در گفت و گو با برنا این موضوع را آسیب شناسی می کنند.  

 

 نمایش خانگی عامل اصلی فرار مخاطبان از تلویزیون

این روزها پلتفرم ها با توان هرچه تمام تر به دنبال تولید سریال و آثار جذاب برای جذب مخاطبان خود هستند و مردم نیز کماکان از رسانه ملی فاصله گرفته اند.

باتوجه به اینکه مردم این روزها به پلتفرم ها اعتماد کرده اند و در حال تماشای سریال های پلتفرم ها هستند و پلتفرم ها به یک بیزنس تبدیل شده اند آیا تولیدات ضعیف نیز همچنان مخاطبان را به خود جذب می کند یا خیر؟

برای بررسی ابعاد این موضوع با برخی از کارشناسان گپ و گفتی داشتیم.

جبار آذین، منتقد سینما، تلویزیون و کارشناس رسانه در این باره به خبرنگار برنا می گوید:

مردم تا یک جایی از یک حرکت هنری و هنرمند حمایت می کنند که همسو و هم جهت با نگاه ها، دیدگاه ها و نیاز های خودشان باشد، قرار نیست هر برنامه، تولید و یا هر محصول هنری صرفا به سلیقه سرمایه گزاران، هنرمندان و سفارش دهندگان بدون آنکه سلیقه، نظر و خواست مردم لحاظ شود، تولید شود. نکته اصلی توجه به نیاز و خواست مخاطب است.  قرار نیست در صدا و سیما، سینما و شبکه نمایش خانگی هنرمندان، مدیران و مسئولان صرفا جهت برنامه های شخصی، سلیقه ای و گروهی خود حرکت کنند، اگر بنا بر این است که رضایت مردم جلب شود، رضایت مردم در گرو پرداختن به زندگی، افکار و نیازهای آنهاست حال چه این خواسته ضعیف به تصویر کشده شود یا قوی، اما به هر حال مردم مسئله اصلی هستند.

این منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه مخاطبان برای تماشای سریال ها و برنامه های شبکه نمایش خانگی هزینه پرداخت می کنند، توضیح داد: تولیدات فرهنگی و هنری برخی از سرمایه گزارها مغایر با سلیقه مخاطب و همسو با اهداف و برنامه های خودشان است اما مهم ترین مسئله آن است نه تنها پلتفرم ها بلکه عرصه فرهنگی کشور نیز ضربه می خورد پس زمانی که مخاطب پاسخ نیازهایش را در این نوع تولیدات نبیند به اجبار همچنان به تماشای برنامه های مشابه و قوی تر به لحاظ ساختاری در شبکه های خارجی و ماهواره ها می پردازد.

جبار آذین افزود: مخاطب فیلم ها، برنامه ها و سریال های خارجی را تماشا می کند و هیچ هزینه ای برای تماشای یک برنامه ای که به لحاظ ساختار هنری چندان قوی نیست و از نظر محتوا نیز حرفی برای گفتن ندارد، پرداخت نمی کند. این نتیجه فرهنگ سوزی و گریز مردم از جامعه به سوی ماهواره های خارجی است لذا اگر قرار است که تمام جریان های فرهنگی کشور، چه پلتفرم ها چه دستگاه های رسمی مانند سینما و رسانه ملی برای مردم ایران تلاش کنند، بهتر است در راستای رفع نیازهای ان ها حرکت کنند. اکنون بیشتر مردم دچار انواع مشکلات و مسائل مادی هستند و ایده ها و ایده آل های ایرانی دارند، این موضوعات و مسائل باید در دستور کار تولیدات دستگاه های فرهنگی قرار بگیرد در غیر این صورت هیچ انسان عاقلی برای تماشای آثاری که به هیچ عنوان در جهت سلیقه و زندگی و برنامه های مورد توجه خود او نیست، وقت و هزینه صرف نمیکند.

این کارشناس رسانه یکی از دلایل اصلی گریختن مردم از تلویزیون و به وجود آمدن شبکه خانگی و حضور پلتفرم ها را ضعف های اساسی تولیدات تلویزیون دانست و گفت: اگر تلویزیون به درستی در جهت اهداف مردم حرکت می کرد و با تولید فیلم ها، برنامه ها و تولیدات قوی و غنی پاسخگوی نیاز مردم بود شاید کمتر کسی به سوی ماهواره ها می رفت. اصل این است که اگر تلویزیون بخواهد به درستی در جهت نیاز مردم حرکت کند می توان امیدوار بود که مخاطبان بیشتری داشته باشیم اما زمانی که هنرمندان درجه یک از تلویزیون رانده شده اند و سریال های شایسته و درجه یک در ژانرهای مختلف ساخته نشده، مردم به سراغ تولیدات هنری دیگران می روند. 

جبار آذین ادامه داد: اما با این حال هم تلویزیون و هم شبکه نمایش خانگی کماکان در حال فعالیت هستند و باید فضا به گونه ای هماهنگ شود که رقابت سالم فرهنگی میان این گروه ها به وجود بیاید، بدیهی است که هر جریان و هر گروهی که آثار بهتر و برتری به لحاظ محتوا و کیفیت تولید می کند مخاطب بیشتری خواهد داشت و این یک واقعیت در فرهنگ ایران و جهان است، اما جای بد قضیه این است که نه تلویزیون و نه شبکه های نمایش خانگی آنگونه که باید نیاز مردم را پوشش نمی دهند. اگر به جای سلیقه مدیران و سرمایه گزاران سلیقه مردم به عنوان معیار و ملاک تولیدات فرهنگی قرار بگیرد و این  آثار دارای محتوای مناسب جامعه ایران باشد می تواند دوباره مخاطبان را به خود جذب کند اما در غیر این صورت نمی تواند مخاطبان را بازگردانند. 

آذین در پایان گفت: فضای فرهنگ و هنر کشور در تمام عرصه ها به دلیل دوری از فضای اصلی و توجه به نیازهای مردم کمی ضعیف شده است به ویژه که امروز مردم نیازمند شادی و نشاط هستند، چنانچه دستگاه های هنری با مدیریت صحیح هنری و هنرمندان متعهد در این مسیر فعالیت کنند و فعالیتشان پاسخ گوی نیازهای مردم باشد می توانند اعتماد از دست رفته مردم را به دست بیاورند و این حرکت موجب شود تا ما شاهد یک تحول بزرگ فرهنگ سازی در ایران باشیم. 

 

تلویزیون صرفا یک مدیوم نمایشی نیست

 

کیفیت آثار نمایشی اصلی ترین عامل برای جذب مخاطبان است. امروزه آثار با کیفیت و جذاب بسیاری در پلتفرم های متنوع در دسترس تماشاگران قرار دارد و موجب شده تا از رسانه ملی یعنی تلویزیون فاصله بگیرند، اما این امکان وجود دارد که با کاهش کیفیت آثار در این مدیا، شبکه های نمایش خانگی به سرنوشت تلویزیون دچار شوند و با کاهش مخاطب روبرو شوند.

در این عصر مخاطبان از طریق پلتفرم های جدید نمایشی بسیار راحت و آسوده در هر مقطه دنیا به تماشای برنامه ها، فیلم ها و سریال های روز می نشینند اما شبکه نمایش خانگی در کنار ارائه خدمات به مخاطبان به یک بیزنس تبدیل شده است حال سوال اینجاست با توجه به فراگیر شدن این مدیا و اطمینان بسیار مخاطبان به شبکه های نمایش خانگی این اعتماد تا چه زمانی و به چه میزانی ادامه خواهد داشت؟

رضا صائمی، منتقد سینما در باره این موضوع به خبرنگار برنا می گوید:

واقعیت این است جذابیت یک مدیوم به کیفیت محصولات و آثاری است که تولید می کنند. بدیهی است ضعف کیفی آثار می تواند به ریزش مخاطب هر مدیوم یا پلتفرمی بیانجامد. اینکه اکنون برخی از سریال های پلتفرم ها مخاطب انبوه پیدا کرده اند به این دلیل است که آنها از امکان بیشتر یا محدودیت کمتری در ممیزی نسبت به سریال های تلویزیونی برخوردارند و می توانند قصه هایی را روایت کنند که امکان ساخت آن در تلویزیون وجود ندارد.

این منتقد سینما ادامه داد: به عبارت دیگر محدویت های کمتر نظارتی موجب شده تا سوژه ها جدیدتر و متنوع تری وارد چرخه ساخت شوند. از سوی دیگر رقابت بین پلتفرم ها هم به عنوان عاملی موثر باعث رقابتی شدن بر سر جذب مخاطب می شود که می تواند تلاش برای ارتقاء کیفی آثار بیشتر شود. به همین دلیل اگر کیفیت این آثار تنزل پیدا کند و با آثار ضعیف و تکراری مواجه شویم اعتماد مخاطب به آنها کاهش یافته و به مثابه بنگاه های تجاری نمایش شناخته خواهند شد که اعتبار خود را از دست خواهند داد. به ویژه اینکه مردم برای تماشای آثار این پلتفرم ها هزینه پرداخت می کنند. هم هزینه اشتراک پلتفرم ها و هم هزینه اینترنت. 

صائمی با اشاره به اینکه نسبت مخاطب و رسانه را فقط کیفیت آثار و محتوای تولیدات رسانه ای تعیین نمی کند، توضیح داد: اعتماد به یک رسانه از حیث مشروعیت اجتماعی هم نقش موثری دارد. تلویزیون صرفا یک مدیوم نمایشی نیست بلکه به مثابه یک رسانه فراگیر و چند بعدی شناخته می شود که کلیت و هویت آن را شکل می دهد. این هویت بیش از آنکه نمایشی و دراماتیک باشد اجتماعی و سیاسی است و اعتماد به تلویزیون در واقع اعتماد به سیاست های کلان و شیوه مدیریت آن است و اینکه نسبت به جامعه و مردم در کجای تاریخ ایستاده. از این حیث اکنون تلویزیون در بدترین وضعیت خود از منظر اعتماد اجتماعی قرار دارد و با بحران مخاطب گسترده ای همراه است.

رضا صائمی در پایان گفت: به نظر می رسد در این وضعیت تولید سریال های جذاب هم نتواند مخاطب را جذب کرده و به حل این بحران کمک کند. شاید تا حدودی بر مخاطبان تلویزیون به واسطه یک سریال جذاب افزوده شود اما این تعداد به اندازه ای نیست که تغییری محسوس در افزایش مخاطبان این رسانه ایجاد کند. مشکل مخاطب با تلویزیون بر سر سریال های کم کیفیت نیست به دلیل بی اعتمادی به ماهیت و مدیریت آن است.

فیلم و سریال سازی همان عرضه و تقاضا در دنیای صنعت است

با افزایش روز به روز فیلم ها و سریال های شبکه نمایش خانگی، دسترسی آسان تر به برنامه ها و جذب حداکثری اعتماد مخاطبان، اینگونه به نظر میرسد که این پلتفرم ها درحال رقابت با تلویزیون هستند، اما باید دید که این اعتماد تا چه زمانی به قوت خود باقی خواهد ماند.

اکنون پلتفرم ها قابلیت های بیشتری را در اختیار مخاطبان قرار داده اند و تماشاگران می توانند خیلی سریع تر و راحت تر به صورت آنلاین و در هرجای دنیا به تماشای برنامه، سریال و یا فیلم های مورد علاقه خود بپردازند، حتی سریال هایی که در تلویزیون منتشر می شود را می توانند از طریق این پلتفرم ها تماشا کنند و این مدیا با سرعت خدمات را در دسترس مخاطبان قرار میدهد. باتوجه به اینکه شبکه نمایش خانگی بیش از پیش اعتماد مخاطبین را به خود جذب کرده است، سوال اینجاست که آیا این اعتماد تا همیشه به قوت خود باقی می ماند؟

فرانک آرتا، منتقد سینما دار این باره به خبرنگار برنا گفت: 

جذب مخاطب توسط سریال های شبکه نمایش خانگی بسیار زیبا و مثبت است اما اینکه این پلتفرم ها اعتماد مخاطبان را حفظ کنند بسیار مهم تر است. اگر آثار تولید شده ضعیف باشند و کیفیتی را که باید نداشته باشند با کاهش تماشاگران مواجه خواهند شد. وسایل ارتباط جمعی پیشرفت کرده است و بینندگان خیلی راحت تر و بهتر می توانند به تمام برنامه ها، سریال ها و فیلم های داخلی و خارجی دسترسی داشته باشند بنابراین اگر این پلتفرم ها ضعیف عمل کنند و آثار بی کیفیت یا کم کیفیت تولید کنند با کوچ مخاطبان خود روبرو خواهند شد. به عنوان مثال سریال پوست شیر علی رغم ضعف هایی که داشت توانست تماشاگران را به خود جذب و میخ کوب کند.

این منتقد سینما با اشاره به اینکه تلویزیون در یک برهه زمانی برنامه های جذاب بسیاری داشت، بیان کرد: اکنون کیفیت فیلم ها و سریال های تلویزیونی به شدت کاهش یافته است و همین امر موجب شده تا مخاطبان به مجذوب آثار سایر مدیاها شوند. فیلم و سریال سازی مانند عرضه و تقاضا در دنیای صنعت است، زمانی که فیلم و سریال با افت کیفیت مواجه می شود به صورت خودکار مخاطبان خود را از دست میدهد؛ دقیقا همانند صنعت مد که اگر کیفیت برند و مارک همیشگی ما و مورد علاقه ما کاهش پیدا کند به مرور زمان به سوی برند دیگری که کیفیت دلخواه ما را دارد جذب خواهیم شد. 

آرتا با بیان اینکه اصلی ترین عامل جذب بیننده، کیفیت مناسب و بالای آثار است، توضیح داد: این پلتفرم ها چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی باشند کیفیت حرف اول را می زند. شبکه نمایش خانگی به لحاظ ممیزی از تلویزیون چند گام جلوتر است اما این دلیل نمی شود که آثار هنری ضعیف تولید شود. در همه جای دنیا کیفیت در درجه اول قرار دارد بنابر این یک اثر هنری ابتدا باید کیفیت مناسبی داشته باشد سپس در مرحله های بعدی به تبلیغ و توزیع آن اثر پرداخته می شود اما زمانی که اثر هنری کیفیت مناسب و لازم را نداشته باشد توزیع و تبلیغ آن نیز بی فایده خواهد بود. 

فرانک آرتا افزود: زمانی که تلویزیون آمد این تفکر وجود داشت که فیلم های سینما دیگر مخاطبی نخواهد نداشت بنابر این برای اینکه سینما مخاطبان خود را از دست ندهد ایده های جدید تر و به روز تری برای جذب بینندگان خلق شد و با افزایش کیفیت و ایده های نو به فعالیت خود ادامه دادند و به ماندگاری سینما کمک کردند، بنابراین به رغم افزایش و تعدد انواع رسانه و مدیا باید گفت هیچ رسانه ای نمی تواند جای رسانه دیگر را بگیرد و هر مدیا بر اساس نوع تولیداتش مخاطب خودش را خواهد داشت

او در پایان گفت: پس هیچ یک از این مدیاها یعنی تلویزیون، سینما و شبکه های نمایش خانگی مخاطبان خود را به طور کامل از دست نمی دهند و با توجه به نوع آثاری که در اختیار تماشاگران قرار می دهند تنها در کاهش و افزایش مخاطبان دخیل هستند.

انتهای پیام/ 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: تلویزیون سریال جیران نمایش خانگی پوست شیر شبکه نمایش خانگی پلتفرم شبکه های نمایش خانگی شبکه نمایش خانگی پلتفرم ها اعتماد مخاطب خود جذب منتقد سینما مخاطبان خود برای تماشای سریال سازی جذب مخاطب برنامه ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۵۷۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا پخش سریال حشاشین پس از انتشار ممنوع شد؟/ ممیزی سریال‌های خارجی پسینی است

سخنگوی مجمع رصتا درباره سریال «حشاشین» و لزوم حذف آن از پلتفرم‌ها گفت: سریال‌های خارجی در مقایسه با سریال‌های ایرانی به دلیل اقبال بسیار کمتر مخاطب، مشمول ممیزی پسینی هستند، یعنی اول نمایش داده می‌شوند و بعداً اگر ساترا ملاحظه‌ای داشته باشد به سکوهای نمایش خانگی اعلام می‌کند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، سریال «حشاشین» یکی از مباحثی است که این روزها توجه منتقدان خارجی و مخاطبان ایرانی به خود جلب کرده که به زندگی و اعمال حسن صباح، رهبر اسماعیلیه در ایران، می‌پردازد؛ این سریال نشان می‌دهد که چگونه صباح با ایجاد فرقه‌ای به نام «حشاشین»، جایگاه خود را در میان حاکمان آن زمان به دست آورد و با ترورها و فعالیت‌های زیرزمینی، تلاش کرد تا از تحت تسلط عرب‌ها و ترک‌ها بیرون بیاید اما باید به این نکته توجه داشت که این سریال روایتی متفاوت و البته غیرواقعی از زندگی حسن صباح است و نشان می‌دهد که چگونه او با رهبری مذهبی و سیاسی، جنگی پنهانی علیه قدرت‌های آن زمان منطقه را آغاز کرد.

این سریال توسط عبدالرحیم کمال نوشته و توسط پیتر میمی کارگردانی شده است؛ فیلمبرداری آن دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته پخش شود و به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش آن تا امسال به تعویق افتاد.

چند روز قبل این سریال در پلتفرم‌های داخلی نظیر فیلیمو و فیلم نت منتشر شد در حالی که مهدی سیفی، مدیرکل نظارت و تطبیق ساترا اظهار کرد: سریال حشاشین محصول کشور مصر است و روایت آن از تاریخ اسلام متضمن تحریف‌های فراوانی است که به نظر می‌رسد با رویکرد سیاسی مغرضانه تولید شده است. بر همین اساس طبق نظر شورای صدور مجوز ساترا انتشار سریال حشاشین (The Assassins)، در رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ایران مورد تأیید نیست.

سامان مراد حسینی، سخنگوی مجمع رصتا نیز در گفت‌وگویی با ایرنا در این باره اظهار کرد: تنظیم‌گری ساترا، یک تنظیم‌گری هوشمندانه است و با توجه به اینکه رفتار مخاطبان سکوهای نمایش خانگی در ایران به این صورت است که معمولاً از سریال‌های ایرانی استقبال می‌کنند، سریال‌های ایرانی مشمول ممیزی پیشینی هستند. آئین نامه محتوایی ساترا به تمام سکوهای شبکه نمایش خانگی ابلاغ شده است و رسانه‌های نمایش خانگی خودشان موظف هستند آئین نامه محتوایی ساترا را اعمال کنند و نظارت پسینی به معنای عدم نظارت نیست.

وی افزود: طبق خود اظهاری سکوهای شبکه نمایش خانگی در حال حاضر در میان سریال‌های خارجی، پرمخاطب‌ترین سریال‌های خارجی در سکوهای ایرانی برخی سریال‌های ترکی، کره‌ای و هندی هستند.

سخنگوی مجمع رصتا با اشاره به تصمیم ساترا بیان کرد: ساترا هوشمندانه تلاش می‌کند اعلام رسمی ممنوعیت سریال در زمان مناسب صورت پذیرد تا تأثیر معکوس نداشته باشد و اعلام ممنوعیت یک سریال باعث افزایش استقبال مخاطب نسبت به آن سریال و مشاهده سریال از سکوهای خارجی نشود. یکی از مأموریت‌های ساترا در حوزه تنظیم‌گری اجتماعی این است که وقتی یک سریالی قرار است ممنوع شود قبل از ممنوعیت داده‌های لازم در اختیار نخبگان و رسانه‌های جمعی قرار گیرد تا زمانی که سریال ممنوع می‌شود شاهد همراهی نخبگان و رسانه‌های جمعی باشیم‌.

مراد حسینی ادامه داد: در نهایت باید توجه داشت که اعلام ممنوعیت یک سریال تصمیمی مهم است که در شورای صدور مجوز ساترا با حضور نمایندگان دادستانی کل کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما، نماینده مجمع رصتا و اعضای حقیقی شورا اخذ می‌شود و این نوع تصمیمات معمولاً با اجماع اعضای شورا شکل می‌گیرد و پس از آنکه سریالی ممنوع اعلام می‌شود دادستانی از انتشار آن در سکوهای داخلی جلوگیری می‌کند.

امید علی مسعودی عضو شورای سواد فضای مجازی ساترا نیز درباره این سریال و لزوم حذفش از پلتفرم‌ها به ایرنا اظهار کرده است: پخش سریال حشاشین محصول شبکه تلویزیونی مصر از ماه مبارک رمضان از این شبکه و پلتفرم‌های نمایش خانگی در ایران و کشورهای عرب زبان آغاز شد و همچنان این سریال در حال کسب مخاطب بیشتر از طریق سکوهای نمایش خانگی است. سریال حشاشین با بودجه‌ای ۱۲ میلیون دلاری ساخته شده و یکی از پرخرج‌ترین سریال‌های تاریخ کشورهای عرب زبان به شمار می‌رود.

این استاد تمام دانشگاه سوره در ادامه یادآور شد: برجسته کردن فرقه‌ها از پروژه‌های مهم صهیونیسم جهانی به شمار می‌رود و تصور می‌شود که تولید و پخش چنین سریال پر هزینه‌ای نیز با همین سیاست‌ها همسو باشد. این سریال با پخش در ایام ماه مبارک رمضان که ماه همدلی مسلمانان است، سعی کرد تا اختلافات مذهبی مسلمانان را به تبلور بکشد. یکی از اهداف سریال حشاشین این بود که ترور و سرآغاز ترور را به ایرانی‌ها ربط دهد. شاهد این نظریه آن است که در این سریال شهرهای ری، قم و اصفهان را منشأ تروریست معرفی می‌کند.

مسعودی در ادامه تصریح کرد: تولید و انتشار این سریال که از نظر تاریخی محلی از اعراب ندارد و اشکالات ریز و درشتی به فیلمنامه آن وارد است در پلتفرم‌های نمایش خانگی ایرانی همراه با انتشار در پلتفرم‌های عرب زبان، این ضرورت را بیشتر از گذشته مطرح کرد که لازم است انتشار تمام سریال‌های خارجی نیز همچون سریال‌های داخلی ناچار به اخذ مجوز از سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی (ساترا) شود.

نایب رئیس انجمن سواد رسانه‌ای ایران در پایان خاطر نشان کرد: قطعاً پیشگیری بهتر از درمان است و چنانچه سریال‌های خارجی قبل از پخش ممیزی شوند، این امر آسیب کمتری برای خانواده‌های ایرانی خواهد داشت.

کد خبر 748692